Darbe Günlükleri...

Taraf Gazetesi'nde yayınlanan bir haber 28 Şubat müdahale sürecinin nasıl şekillendiğini anlatıyor.Haber,siyasi sürece müdahale eden askerlerin  hükümetin dağılması ve yerine kendi istedikleri gibi bir gücü iktidara getirmek  için neler yapmaları gerektiğini madde madde anlatıyor.Ekonominin militaristleşmesi deyimini Uğur Mumcu'dan öğrendim, siyasetin militaristleşmesi bu duruma benziyor. Beğenmediği iktidarı alaşağı ederek,siyaseti ve tüm kurumlarıyla beraber toplumu kendini  savunamaz hale getiren darbeler nasıl çözüm olabilirler ki?Otoriter yapısını tarihine borçlu olan,üretimini aşiret değerlerine göre  pay eden ve özgürlükleri herkesi daha eşit yaparak değil de seçkinlerine dokunulmazlık sağlayarak vareden  siyaset kültürü, darbeleri meşrulaştıran süreçleri hızlandırmaz mı?Sivillerin rızası  olmadan darbeler olmaz,olamaz.Bizler kendi tutsaklığımızı darbelere değil,darbecileri hukuk sayesinde cezalandıramadığımız için yaşıyoruz. En kötü demokrasi, en iyi faşizmden daha çok tercih edilesi olmalıdır.Bizler,  darbelere  seyirci statüsünde -ve hiçleştirilerek- katıldığımız için bugünkü  problemlerimizin çözümüne  katkıda bulunamıyoruz.Aşağılanmak çoğunlukla lafla olmuyor,varoluşun reddedilmesi bunun açıkça bir göstergesi.Hergün varlığımızın inkarıyla yaşayarak akşam evimizin yolunu buluyoruz.Suçlu kim,sorumluluk kimde?